در حالی که از قمارخانه بیرون آمدم، حس کردم که یک فلورین در جیب کوچکم تکان می خورد، به خودم گفتم: خوب، با آن می توانم شام بخورم. ولی پس از این که صد قدم رفتم، تغییر رای دادم و راهم را برگرداندم و همان فلورین را روی مانک گذاشتم این بار نوبت مانک بود راستی وقتی انسان تنها در مملکت بیگانه ، دور از وطن و دوستان خود و بدون این که بداند از کجا برای زندگیهمان روز خود را به مخاطره می اندازد و به قمار می گذارد، راستی احساس عجیبی سراپایش را فرا میگیرد! من بردم و وقتی بیست دقیقه بعد قمار خانه را ترک کردم، صد و هفتاد فلورین داشتم.

نگارش مادام بواری از سپتامبر 1851 تا آوریل 1856 به مدت 5 سال در کرواسه طول کشید. در این مدت، فلوبر روزانه بیش از چند خط نمی نوشت و مرتب مشغول ویرایش نوشته های پیشین بود و هر آنچه را بر کاغذ می آورد با صدای بلند برای خود می خواند.

بخشی از کتاب داستان ارواح، و بخشی داستان جاده ایتس. این کتاب سفری خیره کننده در گذشته و حال می سی سی پی و داستانی حماسی از امید و زندگیست. به دنبال خانواده ای که سفرشان را از شهر ساحلی شان در کنار خلیج به سمت زندان ایتالی می سی سی پی آغاز می کنند، آواز اجساد بی گور قدرت ارتباط عاطفی و هم بستگی حافظه ی جمعی ما را به چالش می کشد.