لیا پارک و جواهر گمشده به ترجمه فائزه محمدلو نشر نگاه آشنا

چشم هایم را ریز کردم و با دقت بیشتری به نقاشی خیره شدم و متوجه دو زن با لباس های فانتزی از نوع هانبوک شدم که شمشیر در دست داشتند.یادم آمد. قیافه آن ها دقیقا شبیه نقاشی روی گلدان سبزی که در خانه داشتیم بود. گیج و منگ گقتم: آره ولی معنیش و نفهمیدم. هلمونی نوک تیز سوزن را به بند اول انگشت اشاره ام فرو کرد. از سوزش و دردش جیغ خفه ای کشیدم. هلمونی انگشتم را روی نقاشی آن دو زن گرفت و با فشار کمی یک قطره خون روی آن ها چکاند. ناگهان زنان توی نقاشی جان گرفتند و مثل یم تصویر زنده شروع به حرکت و مبارزه کردند…